Antes de
comezar unha nova viaxe de longo percorrido, as sherpas do club decidimos facer pequenas
escapadas a diversas obras centradas na viaxe como eixe temático. Un weekend plan moi xeitosiño para abrirlles boca ás nosas lectoras e lectores sobre obras que, por tempo, non poderemos traballar en profundidade.
Fuchicamos no fondo da nosa biblioteca e atopamos moitísimas obras, clásicas e anovadoras, nas que a viaxe ten un peso grande dentro da súa trama.
Fuchicamos no fondo da nosa biblioteca e atopamos moitísimas obras, clásicas e anovadoras, nas que a viaxe ten un peso grande dentro da súa trama.
Cal pensades
que puido ser o primeiro dos destinos? Pois un ben curioso, a viaxe teimosa: o
conto de Rafael Dieste “O vello que quería ver o tren”, porque ás veces temos
que lembrar que viaxar é algo máis que visitar lugares de postal. Ver mundo non nos está permitido a todos e, cando por fin degustamos esa devecida lambonada por anos agardada, deixa en nós un pouso de amargor.
O
vello fala pouco. Vai satisfeito pero un tanto tristeiro. Naquel mundo que
lostregara un intre diante del, abesullaba moitas cousas endexamais
presentidas
alá nas altas toxeiras. Había máis mundos que o seu. Mundos embruxados, ledos e
tentadores. Mais el, xa, malpocado...
De súpeto o rapaciño dixo:
—Eu, cando medre, tamén hei de andar en tren.
As engurras do vello teceron unha sombría tristura. O rexo carro de bois volvía
rinchando, xemendo e dando tombos para a aldea de nome bravo e silvestre
perdida entre calados cumios.
Ningún comentario:
Publicar un comentario